ΠΟΙΗΜΑ ΟΝΟΜΑΤΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΠΟΙΗΜΑ ΟΝΟΜΑΤΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

   Άνθρωπος και τραγωδία. Ο άνθρωπος είναι τραγωδία.

- Τότε γιατί γελάμε;

- Γελάμε γιατί μπορούμε!

- Δεν με ικανοποιεί η απάντηση σου.

- Ούτε εμένα η ερώτηση σου. Δεν θα έπρεπε να αναρωτηθείς για αυτό πάρα λίγες στιγμές πριν πεθάνεις. Αυτό αρκεί. Η όποια απάντηση δε θα σε στεναχωρούσε για πολύ…Laughing Out Loud!

- Δεν αρκεί.

- Που το ξέρεις;

- Το υποψιάζομαι.

- Δεν ξέρεις τίποτα.

-

Το υποψιάζομαι.

- Το υποψιάζεσαι, το υποψιάζεσαι, αυτό είναι γελοίο. Μην υποψιάζεσαι, γνώρισε.

- Είσαι πολύ αφαιρετικός δεν σε καταλαβαίνω.

- Πρέπει να γνωρίζεις και μετά να ξεχνάς.

- Με δουλεύεις;

- Σε αγαπώ

- Τι είναι αυτές οι μαλακίες τώρα! Βοήθησε με.

- Εσύ… βοήθησε με.

-Δεν μπορώ.

-Δεν μπορώ.

- Τον αντίλαλο θα παίξουμε!

- ……….

- Δεν μιλάς. Είσαι πολύ των άκρων. Ή θα με ζαλίζεις ή θα αδιαφορείς.

- Δεν είμαι εγώ στα άκρα, εσύ είσαι στη μέση. ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ.

- Φοβάμαι.

- Αποφάσισες λοιπόν να φοβάσαι;

-  Όχι δεν είναι αυτό. Φοβάμαι να αποφασίσω.

- Και εγώ τι είπα; Αποφάσισες να φοβάσαι λοιπόν!

- Στενόμυαλε… τα πράγματα δεν είναι ποτέ απλά.

- Φοβητσιάρη.

- Σα μωρό κάνεις.

- Εγώ! Εσύ.

- Εγώ εσύ.

- Εσύ εγώ.

- Εσύ εγώ.

- ΟΙ δυο μας.

- ΟΙ δυο μαζί.

- Δυο

- Δυο

- Δυο.

- Λοιπόν!

- Τι λοιπόν!

- Που καταλήγουμε;

- Που θέλεις να πας;

- Απάντησε μου επιτέλους σε μια ερώτηση καθαρά έστω για πρώτη φορά στη ζωή σου.

- Αυτό έκανα πάντα γλυκέ μου.

- Όχι με βασανίζεις.

- Και αυτό κάνω.

- Γιατί;

- Γιατί όχι;

- Γιατί δεν θέλω.

- Είσαι σίγουρος πως δε θες;

- Όχι.

- Πονάς όμως!

- Ναι

- Που πονά;

- Παντού.

- Τώρα γίνεσαι εσύ αφαιρετικός. Γίνε πιο συγκεκριμένος. Θέλω να σε βοηθήσω.

- Πονάει η ψυχή μου ηλίθιε.

- Πρώτο γιατί με βρίζεις και δεύτερο… δεν υπάρχει ψυχή

- Πρώτο είσαι μαλάκας και δεύτερο… δεν ξέρω, δεν ξέρω, τίποτα.

(Πως πω μπόχα. όσο στεγνώνει η μπλούζα βρωμάει και πιο πολύ)

- Γιατί μιλάμε;

- Δε θες;

- Έχει νόημα;

- Θες νόημα;

-  ΝΑΙ γαμώ το διάολο μου, θέλω νόημα.

- Τι μου δίνεις σε αντάλλαγμα;

- Το χρόνο μου.

- Φέρτα.

- Πάρτα.

- Που είναι το νόημα μου; Που είναι το νόημα μου; Έφυγες  χωρίς να μου δώσεις το νόημα μου.

- Έφυγα χωρίς να σου δώσω το νόημα σου.

- Με κορόιδεψες.

- Σε κορόιδεψα.

- Δε φταίω εγώ με κορόιδεψαν. Είμαι γέρος, κάποτε πριν χρόνια με κορόιδεψαν. Δε μου έδωσαν το νόημα μου.

- Ίσως αυτό να είναι το νόημα.

- ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΞΗ ΚΑΠΟΤΕ. ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ. ΠΕΘΑΙΝΩ. ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ. ΠΕΘΑΙΝΩ.

- ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ.

- ΠΕΘΑΝΑ. ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ.

Σ’ ένα μπαρ έχουν ξεμείνει δύο μπεκρήδες που κοιτιούνται εδώ και ώρα χωρίς να μιλάνε. «Τώρα να κοιτάω σε καθρέφτη ή είναι πράγματι κάποιος άλλος απέναντί μου» σκέφτεται ο καθένας τους. «Αν είσαι κάποιος άλλος έχεις πολύ θράσος που με κοιτάς με αυτό τον τρόπο. Μουνόπανο». Φωνάζει ο ένας ξαφνικά με μίσος. «Μεθύστακα» σκέφτεται απο μέσα του άλλος και ξινίζει με σιχασιά τα μούτρα του. Στο τέλος το αίνιγμα λύνεται. Ο ένας λιποθυμά και ο άλλος μουρμουρίζει χαμογελώντας με ευχαρίστηση: Δεν είσαι εγώ.